Amnesty International publiceert een rapport over protestleider Nasr Zafzafi en anderen, die slecht zijn behandeld en geslagen door de Marokkaanse politie. Een zoveelste diplomatieke rel tussen Marokko en Nederland is gaande omdat Nederland weigert drugsbaas en politicus Said Chaou uit te leveren aan Marokko. En koning Mohammed VI is ‘ernstig teleurgesteld’ in zijn ministers omdat het maar niet opschiet met de toegezegde projecten in de Rif.
Dat Amnesty International en ook Human Rights Watch zich zorgen maken over de behandeling van de Riffijnse protestleider en andere demonstranten, behoeft geen betoog. Lees daarvoor het rapport. Met het Aid el-Fitr heeft koning Mohammed VI gewoontegetrouw enkele honderden gevangenen vrijgelaten of strafvermindering gegeven, maar de Riffijnse arrestanten kwamen niet in aanmerking. Van de meeste Riffijnse gevangenen is het proces ook nog niet afgerond, die zijn dus nog niet veroordeeld.
Waarom wil Nederland Said Chaou niet uitleveren? Chaou werd in juni 2015 gearresteerd in Noord-Brabant, op beschuldiging van drugshandel. Bij zijn arrestatie had hij E 140.000 cash geld bij zich en een biljettenteller, aldus Omroep Brabant. Vervolgens zat hij na een proces met een enkelband om thuis in zijn villa. Is Nederland bang dat Chaou niet volgens de regels behandeld zal worden door Marokko? Of weigert Nederland uitlevering omdat niet bekend is waar Chaou is? Chaou ontvluchtte Marokko in 2010, toen een collega in de drugshandel, Najib Zaimi, ter dood werd veroordeeld. Dat is zelfs voor Marokkaanse begrippen een zeer zware straf – ik weet niet of die inmiddels is uitgevoerd, dat zou zeer uitzonderlijk zijn. In elk geval werd het Chaou te heet onder de voeten, en zal hij er ook nu alles aan doen uit handen van de Marokkaanse Justitie te blijven.
Said Chaou profileert zich vooral als politicus. In 2007 nam hij deel aan de parlementsverkiezingen in Marokko, zijn partij ging later op in de PAM (Parti Authenticité et Modernité) maar Chaou werd eruit gewerkt. Hij gaf zijn politieke aspiraties niet op, en werd de drijvende kracht achter de ‘Beweging van de 18e september voor de Bevrijding van de Rif’, die streeft naar onafhankelijkheid van het gebied. In een artikel in het Marokkaanse weekblad TelQuel van 9 juni j.l. staat dat deze Beweging op 1 juni j.l. een brief naar de hoogste baas van de Verenigde Naties, Antonio Guterres, heeft gestuurd, waarin de Marokkaanse overheid ‘een bezettingsmacht’ wordt genoemd, en waarin de Beweging verzoekt ‘het dossier van de bezetting van de rurale zones door het Marokkaanse regime over te dragen aan de commissie die belast is met de dekolonisatie’. Tja, iedereen die Marokko een beetje kent begrijpt dat de Marokkaanse autoriteiten hiervan compleet op tilt slaan, in dit land waar je niet over de onafhankelijkheid van de Westelijke Sahara of elke andere regio mag denken of praten.
De doelstelling van onafhankelijkheid komt niet overeen met de eisen van de demonstranten in de Rif, die sociale en economische eisen stellen, en ten stelligste ontkennen dat ze separatisten zijn. Toch houden de Marokkaanse autoriteiten vol dat Chaou met zijn vele geld de protesten financiert, en met zijn Beweging de protesten actief ondersteunt. Of Chaou, als verklaarde voorstander van de onafhankelijkheid van de Rif, daarmee de protesten werkelijk kracht bij zet, waag ik te betwijfelen.